νεφεληγερέτα

νεφεληγερέτα και σπάν. νεφεληγερέτης, ὁ (Α)

1. (σχετικά με τον Δία) αυτός που συναθροίζει τις νεφέλες, τα σύννεφα («τὴν δ' οὔ τι προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς», Ομ. Ιλ.)

2. (για τον αέρα) αυτός που συγκεντρώνει τα νέφη («ἀέρα νεφεληγερέτην», Εμπεδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. νεφεληγερέτης < νεφέλη + ἀγείρω «συγκεντρώνω» (πρβλ. κεφαληγερέτης). Το -η- τού τ. οφείλεται σε έκταση εν συνθέσει. Ο τ. νεφεληγερέτα είναι επικός (πρβλ. ιππότα, μητίετα) και μπορεί να ερμηνευθεί ως άσιγμη παλαιά ονομαστική. Είναι όμως πιο πιθανό ότι πρόκειται για κλητική που χρησιμοποιήθηκε ως ονομαστική. Οι τ. ονομαστικής σε -ă- απαντούν γενικά στον Όμηρο ως επίθετα θεών ή ηρώων].